มะพร้าว

วันอาทิตย์ ทุกคนอยู่ย้านกัน ยายก็เกิดอยากทานสเต็ก เราก็พาไปทานกันที่ BKK แถวมหิดล ทานเสร็จก็มาซื้อผลไม้ที่ตลาด ระหว่างรอพ่อก็ไปซื้อมะพร้าวเผามาลูกหนึ่ง เฉาะเปิดฝาแล้วก็มาแบ่งกันทานกับเมือง ทานน้ำมะพร้าวหมดแล้ว เมืองก็ถามว่า “ไม่เสียดายเนื้อมะพร้าวเหรอ จะทิ้งแล้ว” พ่อก็ตอบว่า “พ่อคิดว่าพ่อซื้อน้ำมะพร้าวกันในราคา 10บาท ผมทานเนื้อไม่ได้ก็เลยไม่เสียดาย แต่ถ้าทานได้ก็เป็นกำไร” เมืองก็เลยบอกว่ามันเป็นเพียงวิธีคิดนะ ว่าแล้วก็เริ่มควักเนื้อกินต่อไป... อร่อย..กำไรด้วย
คนเรานะจะมีความสุขหรือทุกข์ก็อยู่ที่วิธีคิดนี่แหละนะ ที่เอามาลงบล็อกนี่ไม่ได้จะคิดว่าเป็นคำคมอะไรนะ เพียงแต่คุยกับเมืองว่า พ่อจะเริ่มบันทึกเรื่องที่เราคิด เรื่องที่เราคุยเอาไว้ เผื่อวันหนึ่งอาจจะเอามารวมเล่มขายบ้าง