ปีใหม่ที่ชะอำ

อาหารกลางวันก่อนที่จะแยกย้ายกันออกไป ผู้หญิงที่นั่งข้างๆแม่คือ ออร์แกน คนที่บอกความหมายของเพลงที่เมฆส่งมาให้แม่ ถึงกับทำให้แม่น้ำตาเอ่อด้วยความตื้นตัน ส่วนผู้ชายอ้วนที่นั่งข้างๆชื่อ อ็อบ เป็นเพื่อนสนิทขิงเตย เพื่อนสาวอีกคนที่เป็นเพื่อนเตยกลับไปก่อนแล้ว

เช้าวันที่3 เด็กๆยังหลับกันข้างบน พวกผู้ใหญ่เลยลงมานั่งคุยกันที่ห้องเรา อีกวันก็ย้ายมาเล่นกันที่บ้านเรา ภายถ่ายโดยดิว อากาศเย็นขึ้น และลมแรงมาก กลางคืนไม่ต้องเปิดแอร์เลย

ครอบครัวน้าเดียร์ก็มา ก่อนจะแยกไปอีกที่หนึ่งในวันที่2ม.ค.

รองเท้าหน้าห้อง ไม่นับพวกที่เดินออกมาทานข้าวที่ระเบียงนะ

ระหว่างรอเคาท์ดาวน์ พวกผู้ใหญ่ก็มาเล่นป็อกเด้งกัน เสียงดังมาก

อาหารเย็นวันสิ้นปีเก่า ก่อนที่สรวลเสเฮฮากันยันเช้า งานนี้พิสูจน์แล้วว่า "มุก"ของเมืองนั้นไม่ย่อยเชียว ทั้งจะหวะและลีลา สมเป็นถาปัตย์

งวดนี้ใช้ห้องป้าแจ๊ดเป็นศูนย์กลาง ที่ไปด้วยก็มี ๑ บ้านป้าแจ๊ด (ป้าแจ๊ด แบ็งค์ แพร์ พีช) ๒ บ้านป้าตุ๊ก (ป้าตุ๊ก น้าอ๋อ ต๋อ เตย และเพื่อนเตยที่อยู่มหิดลอีก๓คน ๓ บ้านป้าหมอ (ป้าหมอ ลุงหมอ พี่หมู เป้และแฟนเป้) ๔ บ้านป้าวารี (ลุงต้อง ป้าวารี และบิ๊ก) ๕ บ้านลุงหวัด (ลุงหวัด ป้าอ๋อย และอ๊อบ) ๖ บ้านป้าสุ (ป้าสุ และธีม) และสุดท้าย ๗บ้านเราเอง (พ่อ แม่ และเมือง) รวมแล้วก็ 28 คน เยอะเอาการเชียว แต่ทุกคุนก็บอกว่า เมฆน่าจะมาด้วยกันนะ

เรื่องอาหารการกินในช่วงวันหยุดลองวีคเอนด์เป็นเรื่องน่ากลัวมาก โดยเฉพาะมีจำนวนคนมากขนาดนี้ แต่การทำอาหารเองก็ใช่จะเป็นเรื่องง่าย แต่ก็ไม่ยากเมื่อมีป้าตุ๊ก และป้าอ๋อย เป็นโต้โผทำอาหารเช่นเคย

และสุดท้ายก็แล้ว วันเดือนปีก็ผ่านไปเหมือนอย่างที่เคยผ่านมา ปีแล้วปีเล่า ลูกๆก็โตขึ้น ส่วนพ่อแม่ก็แก่ขึ้นเหมือนกัน ชีวิตของพ่อแม่ก็เริ่มนับถอยหลัง ส่วนชีวิตเมฆเมืองกลับเพิ่งจะเริ่มนับหนึ่ง ดังนั้นอย่าปล่อยให้เวลาผ่านเลยไปอย่างเสียเปล่าเลยนะ ณ นาทีนี้ของทั้งเมฆ และเมือง ก็อยู่ในจุดที่เรียกว่าเริ่มต้นได้สวย สวยกว่าอีกหลายๆคน ยากยิ่งกว่านั้นคือการรักษาระดับ และทำให้ดีขึ้นไปอีก พวกเราทุกคนมีสิทธิ์ที่จะเป็นผู้สร้างตำนานได้ทั้งนั้น เพียงแต่ทำวันนี้ให้ดีเท่านั้นเอง อย่าคิดว่าเป็นแค่คำพูดหรูๆนะ ลองมองดูตัวเองเดี๋ยวนี้เถอะ