เรานำส่งโรงพยาบาลให้อยู่กับหมอ จนถึงตอนบ่าย แม่เล่าให้ฟังว่ารู้สึกอึดอัดมาก เป็นความรู้สึก จึงโทรกลับไปหาหมอที่โรงพยาบาล หมอบอกว่าเขาเพิ่งไปเมื่อครู่นี้เอง
หมดเวรหมดกรรมสีทีนะ “ปลาส้ม” พ่อรับรู้ได้ว่าแม่ก็เสียใจนะ แต่พ่อก็รู้ว่าแม่ทำดีที่สุดแล้ว แม้ขณะที่เราพาไปโรงพยาบาลครั้งสุดท้ายเราก็ยังเปิดซีดีธรรมะให้เขาฟังเลย
แต่อาการก็กลับกำเริบใหม่อีกครั้งเป็นเนื้อพุพองขึ้นอีกครั้ง แม่นัดให้คนมาจับใส่ถุงอัดอ็อกซิเจนเพื่อนำส่งโรงพยาบาลอีกครั้งหนึ่ง
ในเช้าวันที่ ๑๕ กย. เช้าวันนั้นพ่อเข้าไปใกล้บ่อจนเห็นเหมือนตาเราสบกัน เขามองเราอยู่ เราสามารถเอื้มมือไปลูบหัวลูปตัวเขาได้สักพักก่อนที่เขาจะว่ายออกไปอย่างช้าๆ
หลังจากมีอาการเนื้อเปื่อยอยู่นาน จนแม่สังเกตเห็นและพาไปหาหมอที่โรงพยาบาลสัตว์ เข้าผ่าตัดและกลับมารักษาตัวที่บ้าน อญุ่นาน๒_๓อาทิตย์ได้ ซึ่งดูเหมือนจะดีขึ้นแล้วและรอวันหายเพื่อที่จะลงบ่อใหญ่ไปอยู่กับเพื่อนๆอีกครั้งหนึ่ง
หลังจากมีอาการเนื้อเปื่อยอยู่นาน จนแม่สังเกตเห็นและพาไปหาหมอที่โรงพยาบาลสัตว์ เข้าผ่าตัดและกลับมารักษาตัวที่บ้าน อญุ่นาน๒_๓อาทิตย์ได้ ซึ่งดูเหมือนจะดีขึ้นแล้วและรอวันหายเพื่อที่จะลงบ่อใหญ่ไปอยู่กับเพื่อนๆอีกครั้งหนึ่ง
No comments:
Post a Comment