“นักท่องเที่ยวจะได้เจอแค่จุดหมายปลายทาง
แต่นักเดินทางจะได้เจอเรื่องราวมากมายระหว่างทาง”
มาครั้งนี้เมฆเมืองช่วยพ่อ และแม่ได้เยอะ ทุกคนก็พยายามประคับประคองอารมณ์ซึ่งกันและกัน แม้จะหลุดกันบ้างก็ตาม การมาเที่ยวแบบนี้ใช้เงินมากอยู่ก็จริง แต่เราก็รู้ว่าเรากำลังแลกกับอะไร ไม่มีใครรู้หรอกว่า ครอบครัวเรารู้สึกอย่างไรต่อกันนอกจากตัวเราเอง
รูปที่ลงทั้งหมดนี้มาจากอัลบั้มที่พ่อทำขึ้น ขออภัยที่ไม่ได้เอารูปของทุกคนลงได้หมด แม้จะใช้เวลามาก แต่ก็มีความสุขที่ได้ทำนะ
เรามาที่โรงแรมกันตามนับก่อนจะลากสัมภาระกันพรุงพรัง ที่สำคัญคือต้องยกขึ้นบันไดด้วย แต่ปรากฎว่า เรามาถึงสถานีก่อนเวลา เมฆก็เสบเสนอว่าเราจะไปเปลี่ยนตั๋ว ซึ่งก็ทันเวลาพอดี ทำให้เรามีเวลาที่สนามบินเพิ่มขึ้น พ่อกับแม่ก็กินแม็ค ส่วนเมฆกับเมืองก็แยกไปกินอาหารญี่ปุ่น (ซึ่งไม่แพงกว่าแม็คเลย) เราไปรอขึ้นเครื่องนานหน่อย แต่ก็กลับถึงกรุงเทพด้วยความเรียบร้อย
แล้ววันสุดท้ายก็มาถึง เป็นวันที่ ๑๒ ของการเดินทาง เมฆวางแผนไว้ว่าเราจะต้องออกจากโรงแรมก่อน ประมาณเที่ยงครึ่ง ตามที่เราจองตั๋ว NEX เอาไว้ก่อนแล้ว เพราะฉะนั้นเช้านี้ทุกคนแยกย้ายกันไปมีเวลาประมาณ ๒ ชั่วโมงอิสระก่อนจะมาพบกันที่โรงแรม
No comments:
Post a Comment