การถ่ายภาพพลุนี้ โชคดีที่เมืองถ่ายเก็บไว้ ไม่งั้นคงไม่มีภาพบันทึกความประทับใจ ให้เรานึกถึงห้องเล็กๆในโรงแรม นอนบนเตียง ดูพลุด้วยกันจากช่องหน้าต่างเดียวกัน หลังจากนั้นเราก็เจาะขนมแสนอร่อยกิน
หลังขึ้นเขาชมวิว (แต่ไม่ค่อยได้เห็นวิว) แล้วเราค่อยๆเดินลงมาจากเคเบิ้ลคาร์ ตามถนน ไกลหน่อย ฝนตกพรำๆ ไม่เป็นไร แวะโน่นนิดนี่หน่อย สังเกตเห็นผู้คนเดินกันมาก โดยเฉพาะแต่งชุดกิโมโนกันมาก คาดว่าน่าจะดูพรุกันที่ริมทะเล แต่เราไม่รอดู มุ่งไปกิน (ราเม็งหรือโซบะ พ่อก็เรียกไม่ถูก) พรุก็เริ่มจุดแล้ว เราก็กินไป จนเลิกแม่ก็มาขอถ่ายรูปกับสาวๆในชุดกิโมโนหน่อย น่าแปลกนะว่าขณะที่เราถ่ายรูปนั้นเป็นอารมณ์หนึ่ง ว่าถ่ายไปทำไมวะ แต่พอมาเป็นรูปถ่ายแล้วก็เป็นรูปที่สนุกดี ก็คนดูใครจะไปรู้ล่ะว่าเบื้องหลังเป็นอย่างไร
รูปนี้ผมชอบมาก ดูอบอุ่นดี แม่น่าภูมใจนะที่มีลูกชายแบบนี้
รูปพ่อกับแม่รูปนี้คล้ายกับรูปที่ติดในห้องนอนเลยต่างกันที่เวลาห่างกัน ๒๖ ปี แต่พ่อแม่ก็ยังรักกันเหมือนเดิม
รูปเมฆกับเมืองชุดนี้ ผมชอบนะ เท่ดี
พอเข้าโรงแรมแล้วเราก็ขึ้นเขาทันที น่าจะเป็นกรุ๊ปแรกๆด้วย คนจึงว่าง อากาศดีเย็นสบาย แต่เมฆหรือหมอกก็ไม่รู้ค่อนข้างหนา จึงไม่ค่อยเห็นวิวเท่าไร แต่ก็ไม่เป็นไร เป็นเมฆหมอกก็สวยดีสำหรับการถ่ายรูปของเรา
มุ่งหน้าสู่ ฮาโกดาเตะ เมืองใหญ่ทางใต้ของฮอกไกโด ทำไมต้องมาแวะที่นี่ ก็เพราะเขามีตลาดเช้า และก็มีวิวบนเขายามค่ำคืนที่ว่ากันว่าสวยมาก แต่รูปนี้คนคงสงสัยนะว่าวิวเบื้องล่างมองลงเขาสวย แต่ไหงมึงมาถ่ายคู่กับหอวิทยุวะ
แต่เราก็ได้ไปชิมตรอกราเม็ง (ที่ลองแล้วก็ว่าอร่อยมากจริงๆ)
โรงแรมเมอร์เคียว โดยการจองของเมฆ เป็นโรงแรมที่ดีที่สุดในทริปนี้ สบายที่สุด อยู่ใกล้ย่านเดินกลางคืนมาก (มีแม่กับเมืองเท่านั้นที่ออกไปเดินเล่น)
No comments:
Post a Comment